Derde dag van het Headstart programma

En toen waren we alweer beland bij dag 3. Vannacht een stuk beter geslapen, al gaat het inslapen echt belabberd. Maar dan hebben we onze vriend paracetamol nog en dat helpt gelukkig.
Ik stond dus wat uitgeruster op als gisteren en dat was merkbaar. 

Met Martijn (mijn privé chauffeur) ben ik naar Heerhugowaard geweest om even op Samuel te passen. Vincent en Rianca hadden namelijk de 20-weken echo. Wij zijn ondertussen lekker gaan wandelen met Samuel, omgeving wat verkennen en ik had meteen mijn dagelijkse wandelingetje. Toen we terug waren kwamen al snel Vincent en Rianca weer terug met het fantastische nieuws. Het is een meisje! Nou dat is wel heel erg leuk in ons mannengezin, maar een kleinzoon was natuurlijk ook fantastisch geweest. Met een licht euforisch gevoel zijn we naar huis gegaan en ben ik lekker naar bed gegaan, al kon ik de rust niet goed vinden na dit prachtige nieuws. Uit bed wat eten en het was al snel weer tijd.

Op de foto kan je zien hoe mijn schema van vandaag eruit zag.        
NMT    Neuro Muscular Therapy
Dyna     Dynavision
OT        Occupational Therapy
Cog       Cognitieve therapy
SMT      Sensory Motor Therapy
Relaxation spreekt voor zichzelf

Om 17.00 uur gingen de sessies weer van start. Opnieuw begon ik met cardio en ademhalingsoefeningen. Ook deze therapeut voelde wel aan dat ik actievere oefeningen kon krijgen. Nou dat heb ik geweten. Lunges met de beweging door naar knie omhoog, squats en door met been omhoog en het meest fantastische waren de jumping jacks. Tja als je 3 zonen hebt gebaard en jumping jacks moet gaan doen..... de meeste vrouwen snappen het dan wel. Dat was niet zo geslaagd.

Bij Dyna kreeg ik weer de therapeut die een beetje Nederlands spreekt. Deze keer heen en weer stappen, ondertussen met de duim de even nummers aantikken en met de wijsvingers de oneven nummer, daarnaast bij de klinkers eerst handklap en daarna met voorkant van je hand de klinker aantikken, de medeklinkers met je achterkant van je hand aantikken. Dus al heen en weer stappend 1=met de wijsvinger aantikken, A= handklap + voorkant hand aantikken, 2= met de duim aantikken, B= achterkant hand aantikken en ga zo door.  De oefeningen worden moeilijker gemaakt. 

Bij de volgende therapeut ging er gekeken worden hoe mijn ogen werken. Het is wel apart dat hoewel ik al bij twee optometristen ben geweest en er nu toch nog mankementen naar voren komen die ik niet wist. Het blijkt dat mijn rechteroog later reageert bij convergeren. Ik heb oefeningen gekregen die ik dagelijks moet gaan doen. Zoals bijvoorbeeld verborgen voorwerpen zoeken in plaatjes. Dan moeten je ogen veel heen en weer bewegen om het verborgen voorwerp te vinden.

Bij de cognitieve therapie moest ik alle woordenrijtjes van de twee voorgaande dagen opnoemen. Vertellen waar de verhaaltjes ook alweer over gingen en kreeg ik een lang verhaal over de Eiffeltoren. Vraag bijzonderheden aan me en ik kan het je vertellen. 324 meter hoog, 20.000 lampjes, 250 miljoen bezoekers etc. Ik kreeg woorden waar je een ander woord van moest maken, zoals item = time, meat= team enz. Ook van haar kreeg ik opdrachten om de komende maanden te gaan doen.

Elke sessie begint standaard met How are you? Natuurlijk geef ik daar antwoord op, maar als ik terug vraag; and how are you? Dan zijn ze even stil en reageren elke keer weer heel verrast. Het is grappig dat ze niet verwachten dat je wat terug vraagt. Ik krijg wel hele leuke reacties terug van ze.

De volgende therapeut had ik maandag ook al gehad. Erg aardig en lief is ze. Met haar moest ik weer met de metronoom en op de maat in je handen klappen, rechterbeen, linkerbeen en rechtervoet. Tegelijkertijd ging ze het spelletje Taboo met me spelen. Zij gaf allemaal omschrijvingen van een woord, maar zij mag niet de woorden gebruiken die op het kaartje staan. Dus zowel voor haar als voor mij een uitdaging. Wel erg leuk, maar ook moeilijk terwijl je staat te klappen etc op maat van de muziek. De foto is tijdens deze oefening toen ik weer een error momentje had.

Extra moeilijkheid bij alle oefeningen is dat het niet in je moedertaal is. Bij sommige opdrachten zoals getallen onthouden is het ook extra moeilijk omdat in het engels de volgorde van het getal zeggen anders is dan bij ons. Wij zeggen vijfentwintig en zij zeggen twenty five. Elke avond 4 uur in het engels praten/luisteren daar zag ik van tevoren wel heel erg tegen op. Daarom heb ik afgelopen januari mijn lieve nicht Maria gevraagd of zij Rikus en mij wilt helpen om beter engels te leren spreken. We hebben elke 2 weken een Zoom meting met haar. We krijgen van haar heel veel feedback, tips zoals een dagboek schrijven, BBC podcast te luisteren enz. Het heeft al enorm geholpen, want de therapeuten en ik begrijpen elkaar goed. Soms is er wel een spraakverwarring, maar dan heb je Google translate nog. Nu ik de derde dag met continue engels luisteren en praten gehad heb, ga ik zelfs dromen in het engels en moest ik net bij mijn boodschappen lijstje bedenken wat mushrooms ook alweer in het Nederlands is.

Als laatste wederom de relax oefeningen.

Vandaag alweer de laatste dag. Ik merk dat ik vermoeid ben, maar ook een soort van voldaan. Het gonzen/bonken in mijn hoofd is wel gillend. De machines in de fabriek(mijn hoofd) draaien weer op volle toeren, er zijn weer veel orders binnengekomen. Jammer altijd dat er geen geld uit mijn oren naar buiten komt. Ik zou al aardig rijk zijn geweest.

Vanavond sluiten we af met een evaluatie. Ik ben benieuwd hoe de bevindingen van de therapeuten zijn. 
Ik laat het morgen weten in mijn blog over dag 4.




 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Shopping

Last day

Bryce Canyon