Vierde/laatste dag van het Headstart programma
En toen was de laatste dag alweer aangebroken. Een dag dat de tijd sneller ging dan ik ging. In mijn gevoel liep ik de hele dag achter de tijd (feiten) aan te sjokken. Veel gang zat er niet in me. Maar om 17.00 uur zat ik er op tijd klaar voor.
As eerste weer gestart met de cardio en ademhalingsoefeningen. Ik werd weer flink aan het werk gezet. Hartslag ging weer lekker omhoog en ook weer snel naar beneden. Als opdracht kreeg ik mee om minstens 3x per week interval trainingen te doen en tijdens de training mijn ademhalingsoefeningen.
Onze beachhunk was vandaag ook weer aanwezig. Hij heeft maar 2x ma'am gezegd, dus mijn haren verven heeft blijkbaar geholpen. Ik moest deze keer weer dezelfde oefeningen doen als de hele week al gedaan zijn. Met je rechterhand nummers aantikken, linkerhand letters. Bij nummers alles wat met een sport te maken heeft zeggen en bij de letters steden. Al heb ik dat de hele week al gedaan, maar toch is het moeilijk om op namen van sporten en steden te komen.Stad; E= ?????, tja Eindhoven maar ik wil eigenlijk wel graag een buitenlandse stad zeggen (hoezo streber). Nou denk je misschien waarom maak je geen alfabetisch lijstje van steden, sporten, voeding? Maar dat mag dus niet, want dan hoef je er niet meer over na te denken. En het is juist de bedoeling dat je hersenen hard aan het werk gaan. De beachhunk zat te vertellen dat hij bijna afgestudeerd is en dan zijn eigen kliniek gaat opstarten. Ik zal hem dus niet zien in september.
Bij de volgende therapeut moest ik weer oogoefeningen doen. Met een pen van je neus naar ver en weer terug en steeds naar het puntje van de pen kijken. Deze oefening moet ik gaan afwisselen met het kralenkoord. Dat is een koord met drie kralen (rood-geel-groen) en je moet dan naar één van de kralen kijken en dan lijkt het of het koord gaat splitsen. Aansluitend lezen of verborgen plaatjes zoeken in een tekening. Bij haar moest ik ook met de cijfers aan de gang. Links steden, rechts dingen van je werk. Zo dat laatste is moeilijk om via het alfabet op dingen te komen die met je werk te maken hebben.
Daarna had ik een alleraardigste therapeut, ongeveer mijn leeftijd. Ik moest aangeven waaraan ik wil gaan werken als ik daar ben. Dat werd een aardige waslijst. Hij maakt daar een rapportje van en als ik in de kliniek ben dan gaan we bespreken of de gewenste doelen nog hetzelfde zijn. Als je geen doelen zet, dan kan je ook niet vergelijken hoe het met je gaat.
De therapeut daarna deed testjes. Ik moest 3x snel achter elkaar slikken, probeer maar eens of dat lukt. Bij mij dus niet. Na 1x slikken sloeg de boel op slot. Hij legde uit dat dit te maken heeft met de Nervus vagus. Dat is de tiende hersenzenuw. Het speelt een belangrijke rol bij het parasympatisch zenuwstelsel (is verantwoordelijk voor herstel, reparatie, rust, opbouw van je lichaam). Ik heb als opdracht meegekregen om 2x per dag te gaan gorgelen met water. Om de boel meer te ontspannen. Ook werd er weer naar mijn balans gekeken. Bij het op één been staan, zak ik rechts wat door. Blijkbaar is mijn middelste bilspier (gluteus medius) niet sterk genoeg. Daarvoor advies gekregen om naar de fysio te gaan en oefeningen te gaan doen om deze spier te versterken. Alles wat nu al verbeterd kan worden aan mijn balans scheelt in Amerika. Deze therapeut kreeg het voor elkaar dat ik moest huilen. Weer wat erbij dacht ik, houdt niet op zo. Die lijst is ondertussen wel erg lang. Hé bedenk ik mij nu, misschien kan ik daar bij de oefeningen wel op alfabetische volgorde woorden voor vinden. A= artificial light sensitivity, B= balance, C= concussion enz.
Toen een half uurtje relaxen en daarna nog een afsluitend gesprek. Ik had gedacht dat deze zou gaan over de bevindingen van de therapeuten. Maar een aardige mevrouw ging haar scherm delen en liet mij een. a4-tje zien waarop drie stappen stonden waaraan ik alvast kan gaan werken. Stap 1: bewegen, stap 2; cognitieve oefeningen, stap 3; rust en ontspanning. Ik had er meer van verwacht, maar met meer kwam ze niet echt. Op mijn vraag; hoe zijn de oefeningen in de kliniek in verhouding met de online Headstart oefeningen? Vertelde ze dat het in de kliniek een stuk pittiger zal zijn. En dat was het einde van de 4-daagse.
Tja hoe voel ik mij nu? Vermoeid en voldaan, daarnaast lijkt het wel of ik op dit moment een beetje meer energie heb. Ik ga van de week maar even een overzicht maken van alle oefeningen die ik gekregen heb. Ik ben erg blij dat ik het gedaan heb. Ik weet nu wat mij te wachten staat, ik ken de therapeuten, het lukt mij erg goed om mezelf duidelijk te maken in het engels en dat geeft veel vertrouwen. Ze zijn allemaal erg aardig en tussen de oefeningen door hebben we ook wel lol gehad. Ik kan niet wachten om naar Amerika te gaan om het volledige programma te gaan volgen en ervaren. Tegen de tijd dat het zover is zal ik weer blogs gaan schrijven over mijn ervaringen. Voor nu is deze even de laatste.
Aanvulling; Vorig jaar ben ik een crowdfunding gestart omdat de kosten voor de kliniek niet vergoedt worden door de zorgverzekering. De behandeling kost $10.000,- dit is exclusief ticket, verblijf en na-traject. Een bijdrage om een deel van de kosten bij elkaar te krijgen is meer dan welkom. Je kan doneren via onderstaande link:
https://www.doneeractie.nl/hoe-mijn-leven-veranderde-door-een-fietsongeluk/-39849
Het komt op mij over als behoorlijk intensief. Dit ga je dus de komende maanden blijven doen. Aarzel niet eens een blog te posten als je erdoorheen zit. Dat je waterlanders kreeg, is geen schande. Jouw leven is volledig op z'n kop komen te staan door die botsing met een "fijne" wielrenner. Ik vind het knap dat je de fiets niet voorgoed aan de kant laat staan. Houd vol en pak je rust als je merkt dat het te veel wordt.
BeantwoordenVerwijderen