A confronting day
Maandag 27 september 2021
Vannacht heerlijk geslapen en om 7.00u wakker. Douchen, sportkleding aan en ontbijten. Om 8.15u in de auto naar de kliniek voor de uitkomst van mijn fNCI van afgelopen donderdag. Vandaag de dag dat het eindelijk gaat beginnen!
Zodra je binnen komt moet je alle dagen online een formulier invullen hoe het met je symptomen gaat en je temperatuur wordt gemeten. Ook moet je de hele dag een mondkapje dragen. We werden meegenomen voor de uitslag. Erg confronterend dat de fNCI uitkomst laat zien dat mijn hersenen niet naar behoren werken. De uitkomsten op papier van mijn hersenen laten zien dat er echt wat aan de hand is. Dat ervaar ik ook alle dagen, maar dit is een bevestiging. Op sommige gebieden werken ze veel te hard en op sommige gebieden werken ze onvoldoende om goed te kunnen functioneren. De totale score op de foto in het geel 1.40 is redelijk hoog. Het is de bedoeling dat deze eind van de week onder de 0.8 uitkomt, dus onderlijn groen of lager. Meerdere A4-tjes met uitleg welke gebieden niet goed werken, aan de hand daarvan wordt de therapie op maat gemaakt. Er is veel werk te doen aankomende week.
Na deze uitleg ging Rikus weg en kreeg ik uitleg waar mijn kluisje was, kreeg een licht roze bandje, bidon. Daarna de hele dag van therapie naar therapie. Je wordt steeds teruggebracht naar de wachtkamer en daar ook weer opgehaald door de volgende therapeut. In mijn wachtkamer zitten 4 andere Nederlanders en 4 Amerikanen. We begonnen met een groepssessie mindfulness. Het ging over de Wheel off Awareness, we kregen een begeleidende meditatie. Bij een andere therapeut werden mijn ogen bekeken door middel van oefeningen. Je kon zien dat mijn rechter- en linkeroog niet samenwerken. Bij de volgende therapie ging ik op een Dynavision bord oefeningen doen. Zo snel mogelijk lichtjes die oppoppen aan klikken met bijvoorbeeld alleen je rechterhand. Ondertussen worden er vragen gesteld.
Bij een volgende therapeut moest ik in mijn handen klappen op het ritme van de metronoom. Daarna met mijn voeten. Dat ging erg goed. Hebben de wekelijkse zumba lessen toch nog nut. Ze gaf ook aan dat zumba veel multitasken is, dus erg goed om te doen. De volgende therapeut ging kijken hoe het met mijn spierspanning was en mijn balans. Dus je rechtervoet voor je linkervoet zetten en dan ogen dicht. Nou dat kan ik dus niet. Deze oefening moest ik ook nog op een foam mat doen, nou dat kan ik met ogen open niet eens. Ook werd mijn bloeddruk gemeten en mijn onderdruk was zelfs na 2x meten te hoog. Nou meten wij elke maand zelf thuis onze bloeddruk en die is altijd oké. Wellicht dat hij nu wat ge hoog was door de stress van de afgelopen dagen. Om 13.00u had ik lunchpauze. De dag voor de behandeling kan je via internet een lunch bestellen. Vandaag had ik een salade met kip en avocado. Ik ben naar buiten gegaan om even frisse neus te halen en mijn salade te eten, maar wat een geluiden waren er buiten. Airco’s die aanstonden, auto’s die langsrijden, grasmaaiers, pffffff ik wilde even rust. Mijn oordoppen binnen gehaald en dat dempte gelukkig het geluid wat. Op een mooi groen grasveld gelegen onder een boom. Dat grasveld is natuurlijk zo mooi groen omdat er sprinklers inzitten, dus je snapt het wel …. natte billen.
Nog veel meer therapieën gehad, teveel om op t schrijven. Als laatste een gesprek met een psycholoog. Zij wilde alles weten over hoe ik was voor mijn ongeluk, wat er gebeurd is en hoe het nu is na mijn ongeluk. Zij kon veel uitleggen waarom ik tegen sommige zaken aanloop. Ook dit was een confronterend gesprek, maar wel erg verhelderend. Ondertussen was het 17.00u, dus online een exit formulier invullen, temperatuur meten en naar huis. Mijn chauffeur Rikus stond al klaar. Terug op bed gelegen met een meditatie en daarna kon ik aanschuiven voor het avondeten. Nu kopje thee en weer op tijd naar bed. Morgenochtend om 8.00u al starten met cardio. Hieronder kan je zien hoe mijn dagelijkse programma eruit ziet.
Confronterend, maar ook fijn die bevestiging. Nu kan je gericht aan de slag
BeantwoordenVerwijderen