Balancing
Woensdag 29 september 2021
Kon gisteravond slecht in slaap komen, lampje in mijn ogen schijnen was geen succes zo vlak voor het slapen gaan. Om 6.00u al wakker, kwartier voor de wekker. We zaten weer op tijd in de auto en konden niet zo snel de mondkapjes vinden. Ach die hebben ze daar wel dachten we. In de auto weer mijn meditatie oefening gedaan en we waren weer snel bij de kliniek. Daar aangekomen bleek dat de mondkapjes op waren. Ze had nog wel een speciale (duck mask). Deze was zo dik, zat strak achter de oren. Oh jee de stress voelde ik al opkomen. Eerst met zijn allen de cardio oefeningen gedaan en dat mag gelukkig zonder mondkapje. Maar daarna moest ik hem weer op. Ik raakte in paniek, kon slecht ademen ermee. Aan mede cfx-ers gevraagd of die nog eentje extra hadden, maar helaas. Daarna naar de therapeuten gelopen en gevraagd of die er eentje extra mee hadden. Ondertussen liep ik al te huilen en een alleraardigste therapeut Nate, die ging het gebouw voor mij doorzoeken. En yeah hij kwam met een gewoon mondkapje terug: you are my hero!! Zei ik tegen hem.
Een therapeut stond al klaar om mij op te halen en die gooide haar programma om en liet mij eerst bijkomen op een relaxstoel met bineaural beats op. Dat hielp inderdaad. Na een half uur werd ik opgehaald en gingen we aan het werk. Op het ritme van de metronoom weer oefeningen doen, omdat deze mij gemakkelijk afgingen werd de moeilijkheid verhoogd. Ik moest tijdens de oefening zinnetjes op lezen zoals Leentje leerde Lotje lopen langs de lange Lindenlaan en als Lotje niet wilde lopen dan liet Leentje Lotje lekker staan. De ellende is dat je deze zin snel wilt oplezen, terwijl de ritme van je armen en voeten op de maat van de metronoom gaan. Dat lukte dus totaal niet. Totale error in mijn hoofd.
Bij de fysio kreeg ik een nekmassage en daarna moest ik wederom mijn cardio oefeningen doen. Het was wel fijn dat hij tips gaf en uitlegde wat de bedoeling precies is. Door je hartslag te verhogen naar 90% komt je lichaam in een vecht respons, de tegenhanger daarvan is de ademhalingsoefening 4-6-1 waardoor je lichaam in rust komt. Zo creëer je een balans en leert je lichaam om uit de fight and flight modus te komen. Ik vroeg aan hem of hij al de uitslag had van mijn nek mri, maar die stond nog niet in mijn dossier. Hij zou er navraag naar doen.
Bij de volgende therapeut werd weer met het lampje in mijn ogen geschenen en moest ik de balansoefeningen doen. Er was een duidelijke verbetering in de oefening met allemaal letters op een A4 dat op de muur hangt en een klein blaadje met letters in de hand. Dan moet je steeds 1 letter van het A4-tje voorlezen en eentje van het kleine blaadje. Dus heen en weer. Ik kwam een stuk verder dan maandag.
Bij het Dynavision bord ging het ook beter. Ze merken trouwens allemaal verbetering. Ik vind de oefeningen ook erg leuk om te doen. Ik moest nog meer balansoefeningen doen. Op 1 been staan en op de grond ligt een gele, oranje, roze cirkel. De therapeut gooit een gele, roze of oranje bal. Als je een gele bal vangt dan tik je met het losse been de gele cirkel aan en zeg je de cijfer 1 en gooi je de bal terug. Bij de roze cirkel zeg je een dier startend met een a. Bij de oranje cirkel zeg je een land met een a. Bij de volgende ronde cijfer 2, dier met een b, land met een b enzovoort. Als een blauwe zware bal gegooid wordt dan wissel je van been.
Tussendoor weer een heerlijke lunch en even met Martijn gefacetimed. Hij had een woning toegekend gekregen en moet voor 1 oktober reageren. Het was buiten best fris vandaag, bewolkt en ik denk zo’n 15gr dus best koud. Gauw naar binnen en een beker warme thee. In onze wachtruimte zat dr.Allen vragen te beantwoorden. Ook mijn vragen gesteld en geluisterd naar anderen en toen moest ik alweer aan de bak.
Tri-tip steak bowl met whole wheat pita
Dit staat op de balie in de kliniek
Reacties
Een reactie posten